Realizacja filmu mogła być nieco lepsza, faktycznie momentami jest problem ze zrozumieniem. Ważny jest jednak przekaz tego obrazu, a jest on naprawdę wspaniały. Kutza jako człowieka nie cierpię, ale stworzył coś wyśmienitego.

Ja oceniłem ten film na mocne 6/10, a do 7 trochę mu brakowało ponieważ: film ma u mnie wielkiego minusa ds. militarnych (widać tam elementy umundurowania, wyposażenia i uzbrojenia przypadającego na II WŚ, widząc np. MP-40, czy hełmy Adrainy z namalowanym orzełkiem to chce mi się śmiać), historia pokazana w tym filmie jest wprost wyczytana jak z PRL-owskiego podręcznika i działa równie szkodliwie i schematycznie na fabułę filmu, fabuła filmu jest na niskim poziomie (również jest przewidywalna), dźwięk i efekty specjalne są nieodpowiednio dopracowane, nie wszystkie dialogi i zachowania są dla mnie zrozumiałe w tym filmie np. porucznik artylerii polskiej ze swoim działonem zdezerterowali by przyłączyć się do powstańców (Olaf miał na naramienniku numer 20 co jest błędem wraz z czerwoną barwą wyłogów powinno być 23 pal zielonymi wyłogami) jest nieprawdziwe, autor lub narrator nie przedstawia nam jakiejkolwiek chronologii czy danych przez którą przewija się akcja (wiemy tylko, że wspomniano o 1919 r.), walki są tu trochę odbiegające od prawdziwych np. scena z beczkami czy walka na karabiny bez bagnetów czasem działania stron walczących są komiczne, sama fabuła jest nazbyt prosta (pompowany nadmierny patriotyzm) nie wnosi nic wartościowego poza "wymuszoną" walką ze złymi Niemcami (z góry wykreowane strony konfliktu zła-Niemcy i dobra-Polacy), fabularna opowieść bohatera mogła by być bardziej rozwinięta lecz znika w nurcie głównej fabuły jakim jest powstanie. Podsumowując, film nie jest wybitny (nie jest przełomowy dla polskiej kinematografii) bo w porównaniu z innymi polskimi filmami osadzonymi w tematyce powstania śląskiego to film Kutza wypada przy nich blado poza tym równie nie ciekawie się zaczyna jaki kończy, nie poruszył mnie ten film i nie utkwił w pamięci po jego obejrzeniu dlatego nie czuje by miał do niego wracać. Jednak cieszę się że nakręcono filmy o powstaniu śląskim jakie by nie były by nigdy nie zostały zapomniane w naszej pamięci. Może lepiej, że film historyczny zrealizował Kutz (znający Śląsk), niż Munk (przedstawił by tak że źli byli też Polacy komuniści byli by skłoni do walki- Munk by zrealizował typowo PRL historie).
pozdr

przecież Kutz to prawa ręka propagandy i wbija tę propagandę na tle działań wojennych i sztucznego wątku miłosnego tak samo Wajda i reszta żydowskich propagandzistów

No cóż z obu panami problem jest dość podobny, ponieważ Otwarcie w filmie Kutz pokazał swoją dezaprobatę wobec jego patrona i chlebodawcę jakim była władza PRL dopiero w 1994 Śmierć jak kromka chleba ukazała się premiera (w okresie stanu wojennego kręcono film i zawieszono czasowo), a Wajda zaczął wcześniej swój protest od premiery 1976 Człowieka z marmuru (szacunek za działalność Zespołu X), poza tym Wajda to wyższa liga (nakręci kilka dobry i przełomowy filmów) w przeciwieństwie do marności Kutza. Do obu z nich jako filmowców zawodowców podchodzę z szacunkiem lecz z perspektywy życia osobistego nie przepadam za nimi. Ogólnie mówiąc byli pupilkami partii do pewnego czasu gdy na bazie ogólnego protestu wobec władzy, zmienili swoje podejście podobnie jak partia do nich. Do dziś przypuszczam, że mogli tak postępować z typowo konformistycznych pobudek (np. przypadek jak bohater filmu Mniejsze zło) stanąć po zwycięskiej sprawie (cały niekomunistyczny świat dopingował Solidarność- szczególnie artyści/filmowcy) by móc się na tej zagrywce wybić się na szczyty kariery filmowej najwyżej jak można było. Jednak to moje zdanie, więc nie twierdzę, że obaj nie wspierali Solidarności i nie wierzyli jej planom lecz jak czas pokazał to konformiści i konfidenci (idąc najwygodniejszą ścieżką).

zapoznaj się z opiniami na temat ów panów z zachodniej prasy powojennej - o Wajdzie od samego początku pisali, że dobrze, że jest taki Wajda bo wyraźnie ukazuje propagandę komunistyczną
Gdy Wajda z Cybulskim wyjechali do Anglii na jakiś konwent filmowy weszli do knajpy w której byli Polacy, weszli i nastała cisza ów panowie Wajda i Cybulski myśląc, że ich wielkość przygasiła emigrację Polską Cybulski podszedł do jednego ze stolików i się przedstawił Polak wstał i wypalił im prosto w ryje "WON !".
Na pewno nie oglądałeś tych filmów z perspektywy 25 latka w latach '50 żyjącego na emigracji bo w Polsce mordowano Polaków.
Wajda doznał pewnego przeobrażenie na skutek wydarzeń związanych z wypędzaniem żydów którzy już nie byli potrzebni bo swoją robotę czystek polskich patriotów już dokonano i nakaz z ZSRR był jasny żydzi out. Więc żydzi niegdyś Stalinowskie komuchy teraz przeszli na Trockizm też komuchy lecz w innym wydaniu.
Problem Śląska polegał na tym, że Śląsk był zawsze silnie wierzący i nacjonalistyczny.
Nie ma co się oszukiwać, że władza PRL to imbecyle i czasem propagandy nie potrafili rozpoznać.
Zapoznaj się prasą powojenną z Dani, Szwecji, Francji... zobaczysz jak konkretnie określali tych Gebelsów PRL'u

tragiczne losy Polskich obywateli po wojnie najbardziej dziwi aktualny stan rzeczy gdzie książę Lubomirski który stracił rodzinę przez UB byli szykanowani i mordowani teraz sobie wziął za żonę córkę Kulczyka UBeka od dziada po córeczkę. To już można spokojnie nazwać kuerwstwem i prostytucją w czystej formie. Ale co te śmieci nie zrobią dla kasy. Jak córka Czartoryska teraz szmaci się z żydem którego ojciec prowadzi przeciwko polakom akcję oczerniające i bandyckie.
Ale kto tam to teraz potrafi zinterpretować.
Podobnie jest z tymi panami i ich filmami każde pokolenie inaczej na to będzie patrzeć - niestety prawdziwy wydźwięk zostaje zagłuszany przez aktualne akcje propagandowe przeciwko narodowi polskiemu prowadzone przez żydowskich komunistów.

Podpisuje się pod tą opinią.Od Kiedy Kutz zajął się polityką jest nie do strawienia jako człowiek,ale filmy tworzył piękne .Sól ziemi czarnej jest jednym z tych wspaniałych obrazów dawnego ,dobrego polskiego kina.